Inca Trail

Er zijn foto´s upgeload onder de tekst, veel plezier ermee!!

Originele tekst:

Ohhh ohhhh ohhhh, wat is Cusco toch gezellig! Toen we hier aankwamen waren er echt nog heel veel van onze oude (school) vriendjes, super leuk dus. Ook Lieke was uit Nederland in Cusco aangekomen, wat wil je nog meer!

Elke dag zijn we met z´n alle uit eten geweest en de meeste dagen ook weer geweldig uit geweest. Voor de mensen die het niet meer kunnen herinneren van de vorige verhalen: Cusco is echt het Mekka voor uitgaan!!! Overal proppers die je mee naar binnen slepen en heel heel veel gratis drank! Prima om te feesten dus!

Maar goed we kwamen in Cusco voor de Inca Trail en daar begonnen we mee op zondag, samen met Lieke, India, Marieke en 4 andere die we niet kende. Jammergenoeg ging het iets anders dan gepland. Bij het eerste checkpoint van de trail bleek dat Lieke haar gegevens allemaal verkeerd waren ingevuld door het boekingsbureau (wat kan KINTU wel!!?)en ze mocht op geen één voorwaarde de inca trail gaan lopen. De wat verbouwereerde Lieke moesten we toen op een bus richting Cusco zetten, echt super kut!!!! Daarna kon echter wel het avontuur voor ons beginnen!!!

Dag 1:
Vanwege het hele ´Lieke verhaal´ konden Joey en ik pas rond 5 uur beginnen met de Trail en hebben daarom de helft van de tijd in het donker moeten lopen. Echt veel hebben we dus niet kunnen zien en de eerste Ruine hebben we moeten overslaan! Gelukkig was het bijna volle maan en konden we wel zien waar we liepen, handig met al die ravijnen daaro!! In het kamp aangekomen konden we meteen aanschuiven bij het eten en na het eten ging iedereen naar bed, vanwege de zware dag die er aan zat te komen!!!

Dag 2:
Dit is ongetwijfeld de zwaarste dag van de Trail (5 uur stijl omhoog en 1 uur heel stijl naar beneden!) Voor het verhaal moet ik natuurlijk schrijven dat we wel 10 keer dood zijn gegaan op die berg en het echt te zwaar voor woorden was! Dat viel echter wel mee, het was wel echt heel erg zwaar, maar met heel veel stops en pauzes is het eigenlijk best te redden. Onderweg heb je veel top uitzichten over dalen en bergtoppen, echt geweldig! Het hoogste pùnt was de ´death womans pass´ (4200 meter), waarna we weer 800 meter gedaalt waren kwamen we om 2 á 3 uur in het kamp aan. Iedereen moe en weinig te doen, dan moet je wel creatief bezig gaan. Dus we hebben de hele tijd gezongen en belachelijke nergens opslaande foto´s zitten maken (altijd handig een digi camera!). Na de popcorn en het avondeten zochten we allemaal op tijd weer onze tent op. Deze nacht was een hel!! Buiten was het ongeveer 0 graden, in de tent misschien 2 graden, dus behoorlijk koud!

Dag 3:
Na de nacht overleeft te hebben begonnen we rond 7 uur aan de dag, die zoals de gids had verteld de mooiste van allemaal zou worden. Nou daar had hij helemaal gelijk in!!!! 80% van de tijd klommen we of daalde we, over bergtoppen, passen en langs kliffen! De andere 20% van de tijd hadden we (zoals de gids zei) Inca plat, wat betekend nog steeds steiler dan welke heuvel in Nederland ook! Onderweg hebben we 4 Ruines bezocht en heeft de gids van alles verteld over de geschiedenis van de Inca´s. Wisten jullie dat de Spanjaarden heel makkelijk de Inca´s hebben kunnen uitmoorden omdat Inca´s dachten dat de Spanjaarden Goden waren (blond en blauwe ogen), Lekker verhaal hé! Super mooi allemaal!! Na een een tocht van 6 á 7 uur kwamen we aan in de Campsite. Hier hadden ze douches en BIER! Heerlijk na 3 dagen lopen en afzien (haha).

Dag 4:
De dag van Machu Picchu!!!! ´s Ochtends werden we om 4 uur gewekt om als één van de eerste bij Machu Picchu aan te komen. Dat hadden meer gidsen bedacht en ´s ochtends om 5 uur stonden we in de rij te wachten met ongeveer 300 andere, totdat het hek om 5.30 uur open zou gaan. Helemaal niet touristisch hoor! Eenmaal door de poort vormde we een colonne, zoals mieren op een mierenhoop. Maar goed, eenmaal in Machu Picchu aangekomen waren de 4 dagen lopen en de drukte op het pad zeker de moeite waard! M.P. is echt een super grote ruine, die nooit is ondekt door de kolonisten, waardoor het niet geplunderd en verwoest is. Het ligt op het uiteinde van de berg met dezelfde naam en heeft werkelijk waar misschien wel het mooist uitzicht dat ik ooit in de bergen heb gezien. Ik kan me best voorstellen dat het mooi is geweest daar gewoond te wonen. We waren inderdaad als één van de eerste aanwezig maar al snel liep het vol met mensen die de mietjes trail hadden gedaan (2 dagen lopen) en Amerikanen die met de bus voor de ingang van het park waren gedropt en er schoon en opgemaakt uitzagen. In totaal bezoeken per dag 1700 mensen M.P. (dus je bent zeker niet de enige!)

Huayna Picchu is een must als je eenmaal in M.P. bent aangekomen. Dat is een berg, waarvan je kan zien dat M.P. in de vorm van een Condor is gebouwd. De weg ernaartoe is met allemaal steile trapje en smalle paadjes, maar wel heel erg mooi. Na genoten te hebben van het uitzicht maakten we boven echter de fatale fout om het bordje naar de ´Temple de La Luna´ te volgen. Volgens de gids maar 10 minuten dalen, maar wat uiteindelijk meer dan 1 uur duurde. De weg is nog veel stijler, met af en toe touwen waar je aan moet hangen en houten ladders waar je van af moet klimmen. Na deze ´temple of doom´ mochten we met onze oververmoeide benen (na 4 dagen lopen) weer een stijle tocht van 45 minuten lopen terug naar M.P..

Na een Cola en een Hamburger, voor Efteling prijzen begonnen we aan de lange afdaling naar Aquas Caliente op de automatische pilot. Vanaf daar ging onze tocht verder per trein, weer richting ´Home sweet home, Cusco´!!

Het was een tocht om nooit te vergeten, zulke mooie natuurlijk, ruines en de gezelligheid. Dat we al die bergen daar bedwongen hebben draagt bij in het feit dat ik toch een beetje trots ben op ons 4e dat we het toch allemaal maar geflikt hebben.

Nu zijn we weer heerlijk in het altijd gezellige Cusco, waar we elke dag afscheid moeten nemen van vrienden die weer verder gaan reizen. Het is tijd dat wij Cusco ook weer gaan verlaten en gaan kijken wat er verder nog allemaal op ons pad komt!! Vannacht gaan we in ieder geval, richting Nasca en Ica, om de Nasca lines te zien en te Sandboarden in de woestijn.

We zijn echt heel erg blij met alle berichtjes die jullie sturen en checken ongeveer dagelijks of er al weer nieuwe zijn. Heel grappig ook dat er ook allemaal mensen op kijken waar je het helemaal niet van verwacht, ga zo door!!!!

Goh, ik was van plan niet zo veel te schrijven, maar we maken zo veel mee, dat het moeilijk korter beschreven kan worden.

Liefs en tot het volgende verhaal,

Joey en Bouwe